-|- ΤΗ ΙΕ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ Ιανουαρίου.
Μνήμη τού Οσίου Πατρός ημών Παύλου τού Θηβαίου* καί τού Αγίου Ιωάννου τού Καλυβίτου.
Ἀπολυτίκια.
Τού Οσίου Παύλου. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείου Πνεύματος, τὴ ἐπινεύσει, πρῶτος ὤκησας, ἐν τὴ ἐρήμω, Ἥλιου τὸν ζηλωτὴν μιμησάμενος καὶ δι' ὀρνέου τραφεῖς ὡς ἰσάγγελος, ὑπ' Ἀντωνίου τῷ κόσμῳ ἐγνώρισαι. Παῦλε ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Δόξα πατρί.
Τού Καλυβίτου. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ἐκ βρέφους τόν Κύριον, ἐπιποθήσας θερμῶς, τόν κόσμον κατέλιπες, καί τά ἐν κόσμῳ τερπνά, καί ἤσκησας ἄριστα· ἔπηξας τήν καλύβην, πρό πυλῶν σῶν γονέων· ἔθραυσας τῶν δαιμόνων, τάς ἐνέδρας παμμάκαρ· διό σε Ἰωάννη ὁ Χριστός, ἀξίως ἐδόξασεν.
Καί νύν.
Θεοτοκίον.
Τό απ΄αιώνος απόκρυφον* καί αγγέλοις άγνωστον μυστήριον* διά σού, Θεοτόκε, τοίς επί γής πεφανέρωται,* Θεός έν ασυγχύτω ενώσει σαρκούμενος* καί σταυρόν εκουσίως* υπέρ ημών καταδεξάμενος* δι' ού αναστήσας τόν πρωτόπλαστον,* έσωσεν έκ θανάτου τάς ψυχάς ημών.
Κοντάκιον.
Ἦχος β’. Τά ἄνω ζητῶν.
Ποθήσας σοφέ, πτωχείαν Χριστομίμητον, γονέων τῶν σῶν, τόν πλοῦτον ἐγκατέλιπες, καί τό Εὐαγγέλιον ἐν χερσί σου κρατῶν ἠκολούθησας, Χριστῷ τῷ Θεῷ Ἰωάννη , πρεσβεύων ἀπαύστως ὑπέρ πάντων ἡμῶν.
Ό Οίκος. Τράνωσόν μου τήν γλώτταν.
Τίς ικανός αξίως υμνήσαι τών σών κόπων, καί πόνων, καί καμάτων πολλών τό κλέος καί τό μέγεθος; αλλά λιταίς σου, ταίς πρός Θεόν ευπροσδέκτοις, τού Πνεύματος χάριν μοι νύν χορήγησον, όπως τούς σούς υπέρ λόγον καρτερόν σού, καί τής συνειδήσεως τήν υπομονήν παμμακάριστε* δι' ής πλάνον εχθρόν κατήσχυνας, πρεσβεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών.
Συναξάριον.
Τή ΙΕ' τού αυτού μηνός, μνήμη τού Οσίου Πατρός ημών Παύλου τού Θηβαίου.
Στίχ. Εἰ θαῦμα Θήβαις ταῖς παρ᾽ Αἴγυπτον πύλαι,
Πόσον γε Παῦλος, κἄν βίου λίπῃ πύλας;
Βλαστὸς Θηβαΐδος πέμπτῃ δεκάτῃ θάνε Παῦλος.
Τή αυτή ημέρα, μνήμη τού Οσίου Πατρός ημών Ιωάννου, τού διά Χριστόν πτωχού, ός καί Καλυβίτης ωνομάσθη.
Στίχ. Ἀρνησίκοσμος παῖς λιπὼν γῆς καλύβην,
Ἐν οὐρανοῖς ἔπηξε καινὴν καλύβην.
Πέμπτῃ Ἰωάννης δεκάτῃ καλύβην μετέπηξεν.
Τή αυτή ημέρα, μνήμη τού Αγίου Μάρτυρος Πανσοφίου.
Στίχ. Καὶ Πανσόφιον πλήξατε πλάνοι πλέον.
Οὕτω γὰρ αὐτῷ πλέξε τε πλείω στέφη.
Τή αυτή ημέρα, οί Άγιοι έξ Πατέρες έν ειρήνη τελειούνται.
Στίχ. Ψυχαὶ διαυγεῖς ἓξ ἀποπτᾶσαι βίου,
Ἑξαπτέρυξι συμπαρίστανται Νόοις.
Ταίς αυτών αγίαις πρεσβείαις, ό Θεός ελέησον καί σώσον ημάς. Αμήν.
Μνήμη τού Οσίου Πατρός ημών Παύλου τού Θηβαίου* καί τού Αγίου Ιωάννου τού Καλυβίτου.
Ἀπολυτίκια.
Τού Οσίου Παύλου. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Θείου Πνεύματος, τὴ ἐπινεύσει, πρῶτος ὤκησας, ἐν τὴ ἐρήμω, Ἥλιου τὸν ζηλωτὴν μιμησάμενος καὶ δι' ὀρνέου τραφεῖς ὡς ἰσάγγελος, ὑπ' Ἀντωνίου τῷ κόσμῳ ἐγνώρισαι. Παῦλε ὅσιε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Δόξα πατρί.
Τού Καλυβίτου. Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ἐκ βρέφους τόν Κύριον, ἐπιποθήσας θερμῶς, τόν κόσμον κατέλιπες, καί τά ἐν κόσμῳ τερπνά, καί ἤσκησας ἄριστα· ἔπηξας τήν καλύβην, πρό πυλῶν σῶν γονέων· ἔθραυσας τῶν δαιμόνων, τάς ἐνέδρας παμμάκαρ· διό σε Ἰωάννη ὁ Χριστός, ἀξίως ἐδόξασεν.
Καί νύν.
Θεοτοκίον.
Τό απ΄αιώνος απόκρυφον* καί αγγέλοις άγνωστον μυστήριον* διά σού, Θεοτόκε, τοίς επί γής πεφανέρωται,* Θεός έν ασυγχύτω ενώσει σαρκούμενος* καί σταυρόν εκουσίως* υπέρ ημών καταδεξάμενος* δι' ού αναστήσας τόν πρωτόπλαστον,* έσωσεν έκ θανάτου τάς ψυχάς ημών.
Κοντάκιον.
Ἦχος β’. Τά ἄνω ζητῶν.
Ποθήσας σοφέ, πτωχείαν Χριστομίμητον, γονέων τῶν σῶν, τόν πλοῦτον ἐγκατέλιπες, καί τό Εὐαγγέλιον ἐν χερσί σου κρατῶν ἠκολούθησας, Χριστῷ τῷ Θεῷ Ἰωάννη , πρεσβεύων ἀπαύστως ὑπέρ πάντων ἡμῶν.
Ό Οίκος. Τράνωσόν μου τήν γλώτταν.
Τίς ικανός αξίως υμνήσαι τών σών κόπων, καί πόνων, καί καμάτων πολλών τό κλέος καί τό μέγεθος; αλλά λιταίς σου, ταίς πρός Θεόν ευπροσδέκτοις, τού Πνεύματος χάριν μοι νύν χορήγησον, όπως τούς σούς υπέρ λόγον καρτερόν σού, καί τής συνειδήσεως τήν υπομονήν παμμακάριστε* δι' ής πλάνον εχθρόν κατήσχυνας, πρεσβεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών.
Συναξάριον.
Τή ΙΕ' τού αυτού μηνός, μνήμη τού Οσίου Πατρός ημών Παύλου τού Θηβαίου.
Στίχ. Εἰ θαῦμα Θήβαις ταῖς παρ᾽ Αἴγυπτον πύλαι,
Πόσον γε Παῦλος, κἄν βίου λίπῃ πύλας;
Βλαστὸς Θηβαΐδος πέμπτῃ δεκάτῃ θάνε Παῦλος.
Τή αυτή ημέρα, μνήμη τού Οσίου Πατρός ημών Ιωάννου, τού διά Χριστόν πτωχού, ός καί Καλυβίτης ωνομάσθη.
Στίχ. Ἀρνησίκοσμος παῖς λιπὼν γῆς καλύβην,
Ἐν οὐρανοῖς ἔπηξε καινὴν καλύβην.
Πέμπτῃ Ἰωάννης δεκάτῃ καλύβην μετέπηξεν.
Τή αυτή ημέρα, μνήμη τού Αγίου Μάρτυρος Πανσοφίου.
Στίχ. Καὶ Πανσόφιον πλήξατε πλάνοι πλέον.
Οὕτω γὰρ αὐτῷ πλέξε τε πλείω στέφη.
Τή αυτή ημέρα, οί Άγιοι έξ Πατέρες έν ειρήνη τελειούνται.
Στίχ. Ψυχαὶ διαυγεῖς ἓξ ἀποπτᾶσαι βίου,
Ἑξαπτέρυξι συμπαρίστανται Νόοις.
Ταίς αυτών αγίαις πρεσβείαις, ό Θεός ελέησον καί σώσον ημάς. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου